لابیرنتیت چیست؟

labirntit-1.jpg

بیماری لابیرنتیت چیست؟

لابیرنتیت (labyrinthitis) یک اختلال گوش داخلی است که زمانی رخ می دهد که قسمت لابیرنتی گوش داخلی ملتهب می شود. لابیرنت شامل دو عضو حلزون گوش و و قسمت تعادلی یا همان وستیبولار گوش می‌باشد. است. حلزون گوش نقش مهمی در ارتباط سالم با مغز دارد و و قسمت تعادلی (وستیبولار) دارای کانال هایی است که این ناحیه را با مایع خاصی پر می کند. این فضا حاوی سلول های حسی است که به عصب شنوایی و اعصاب وستیبولار (دهلیزی یا تعادلی) متصل هستند. هر نوع التهابی که در این فضا به دلایل مختلف ویروسی یا باکتریایی ایجاد شود را لابیرنتیت می گویند که می تواند با التهاب اعصاب شنوایی و تعادل و علائم شنوایی و تعادل و سرگیجه که یکی از مهم ترین بیماری های گوش است همراه باشد.

علل لابیرنتیت چیست؟

لابیرنتیت عفونت گوش داخلی است. این باعث التهاب می شود که می تواند ساختارهای این قسمت از گوش را تحت تاثیر قرار دهد و می تواند جریان اطلاعات حسی از گوش به مغز را مختل کند. این بیماری می تواند علائم مختلفی از جمله گیجی، سرگیجه و حتی کاهش شنوایی ایجاد کند. عفونت های ویروسی شایع ترین علت لابیرنتیت هستند، اما گاهی اوقات توسط عفونت های باکتریایی نیز ایجاد می شوند. در حالی که هر دو نوع عفونت می توانند علائم مشابهی ایجاد کنند، لابیرنتیت باکتریایی معمولاً شدیدتر از لابیرنتیت ویروسی است. روش های درمانی برای این دو بسیار متفاوت است، بنابراین مهم است که متخصص گوش، حلق و بینی تشخیص دقیق بدهد.

علایم بیماری لابیرنتیت چیست؟

علامت اصلی این بیماری احساس سرگیجه در فرد است که در اثر التهاب در اندام تعادل گوش داخلی ایجاد می شود. این سرگیجه در بیماران مختلف از خفیف تا شدید متغیر است. سایر علائم لابیرنتیت عبارتند از:

  • تهوع و استفراغ
  • حرکات غیر ارادی چشم یا نیستاگموس
  • وزوز گوش
  • کم شنوایی
  • احساس سبکی در سر
  • تاری دید

لابیرنتیت یکی از علل کم شنوایی است. بنابراین، اگر بیمار علائم شدیدتری مانند تب یا تشنج یا دوبینی و کاهش شنوایی پیشرونده داشته باشد، نشان دهنده شدت بیماری است و باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کند.

انواع لابیرنتیت

لابیرنتیت انواع مختلفی دارد که در ادامه به تفصیل در مورد آنها صحبت خواهیم کرد.

1.لابیرنتیت ویروسی

بیشتر موارد لابیرنتیت ناشی از عفونت های ویروسی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا است که به گوش داخلی سرایت می کند. لابیرنتیت ویروسی معمولاً باعث سرگیجه ناگهانی، حالت تهوع و استفراغ می شود. حتی می تواند منجر به کاهش شنوایی شود. و لابیرنتیت ویروسی معمولاً خود به خود برطرف می شود. این نوع داروی لابیرنتیت برای تسکین علائمی مانند سرگیجه و حالت تهوع استفاده می شود.

2.لابیرنتیت باکتریایی

دو نوع اصلی لابیرنتیت باکتریایی وجود دارد:

لابیرنتیت سروزی

همچنین به عنوان لابیرنتیت سمی شناخته می شود. لابیرنتیت سرم معمولاً در اثر عفونت باکتریایی گوش میانی ایجاد می شود. که پزشکان آن را اوتیت میانی مزمن می نامند اوتیت میانی مزمن باعث ایجاد مایع در گوش میانی می شود که در صورت عدم درمان به گوش داخلی می رسد. علائم لابیرنتیت سروزی عبارتند از:

  •  سرگیجه خفیف
  • حالت تهوع یا استفراغ

لابیرنتیت چرکی

این نوع لابیرنتیت زمانی رخ می دهد که باکتری های گوش میانی وارد گوش داخلی می شوند. علائم شدیدتر از لابیرنتیت سروزی است و معمولاً فقط یک گوش را درگیر می کند. و علائم لابیرنتیت چرکی به شرح زیر است:

  • سرگیجه شدید
  • تهوع و استفراغ
  • وزوز گوش
  • نیستاگموس که وضعیتی است که باعث حرکات تکراری و کنترل نشده چشم می شود
  • از دست دادن شنوایی

بیماری لابیرنت چگونه تشخیص داده میشود؟

پزشکان معمولاً می توانند تشخیص های آزمایشگاهی را در طول معاینه انجام دهند. در برخی موارد گوش در حین معاینه تشخیص داده نمی شود، بنابراین باید معاینه کامل از جمله ارزیابی نورولوژیکی انجام شود. علائم لابیرنتیت می تواند مشابه علائم سایر بیماری ها باشد. پزشک شما ممکن است آزمایشاتی را برای رد این بیماری ها توصیه کند. این بیماری ها عبارتند از:

  • بیماری منییر، که اختلالی در گوش داخلی است.
  • میگرن
  • سکته مغزی کوچک
  • هموراژ مغزی، که به آن خونریزی در مغز نیز می‌گویند.
  • آسیب به عروق گردن
  • سرگیجه وضعیتی حمله‌ای خوش‌خیم، که اختلالی در گوش داخلی است.
  • تومور مغزی

درمان و توانبخشی در بیماری لابیرنتیت

پس از تشخیص لابیرنتیت، تجویز کوتاه مدت داروهای ضد سرگیجه و ضد تهوع می تواند به کاهش و کنترل علائم حاد بیماری کمک کند، اما مصرف یک طرفه یا طولانی مدت داروها می تواند روند جبران را به تاخیر بیاندازد یا افزایش دهد.  پس از مدت کوتاهی درمان دارویی، بسته به نتایج ارزیابی های تعادلی و وستیبولار (دهلیزی/تعادلی) مانند VNG و VHIT، شنوایی شناسانی که در زمینه توانبخشی شنوایی و تعادل فعالیت می کنند، فرآیند توانبخشی وستیبولار (دهلیزی/تعادلی) را آغاز می کنند و با انجام و تمرینات تمرینی متناسب با مشکل برای هر بیما، منجر به کاهش علائم مختل کننده تعادل مانند سرگیجه و گیجی، مشکلات راه رفتن و غیره می شود. پس از دوره اولیه استراحت و درمان دارویی در این بیماران، توانبخشی سیستم وستیبولار برای پیشگیری از عوارض مزمن لابیرنتیت باید مدنظر قرار گیرد.

همچنین شنوایی فرد به صورت دوره ای بررسی می شود و بسته به میزان کم شنوایی در صورت نیاز تست های ترمیم شنوایی برای بیماران مبتلا به لابیرنتیت نیز انجام می شود. در برخی موارد، وزوز گوش پس از سپری شدن یک دوره حاد برطرف می شود، اما در صورت ادامه آن، بررسی و کنترل بیماران وزوز گوش ضروری است.  به طور کلی علائم سرگیجه و تعادل در این بیماران بارزتر و آزاردهنده تر است. بنابراین، درمان و مدیریت مهم است. اما علائم شنوایی این اختلال هم در ارزیابی و هم در فرآیند درمان-توانبخشی مورد توجه قرار می گیرد.

کلام آخر

لابیرنتیت می تواند یکی از عوارض عفونت گوش میانی باشد که در صورت شدید بودن علائم بیماری می تواند دردناک باشد. بنابراین می توان به موقع به پزشک مراجعه کرد، داروی مناسب مصرف کرد، علائم بیماری را کنترل کرد و در نهایت خوب شد.

 

سوالات متداول

لابیرنتیت چیست؟

همان طور که گفته شد لابیرنتیت (labyrinthitis) یک اختلال گوش داخلی است که زمانی رخ می دهد که قسمت لابیرنتی گوش داخلی ملتهب می شود. لابیرنت شامل دو عضو حلزون گوش و و قسمت تعادلی یا همان وستیبولار گوش می‌باشد.

دلیل مبتلا شدن به لابیرنتیت چیست؟

همان طور که گفته شد . عفونت های ویروسی شایع ترین علت لابیرنتیت هستند، اما گاهی اوقات توسط عفونت های باکتریایی نیز ایجاد می شوند. در حالی که هر دو نوع عفونت می توانند علائم مشابهی ایجاد کنند، لابیرنتیت باکتریایی معمولاً شدیدتر از لابیرنتیت ویروسی است.

بیماری لابیرنت چگونه تشخیص داده میشود؟

پزشکان معمولاً می توانند تشخیص های آزمایشگاهی را در طول معاینه انجام دهند. در برخی موارد گوش در حین معاینه تشخیص داده نمی شود، بنابراین باید معاینه کامل از جمله ارزیابی نورولوژیکی انجام شود.

 

5/5 - (3 امتیاز)

پاسخ دادن

آدرس ایمیل شما منتشر نمی شود.


آخرین های وبلاگ

کلیه حقوق این سایت برای دکتر فرامرز معماری محفوظ می باشد.