انواع کم شنوایی در کودکان و علائم آن
کم شنوایی کودکان به دو دسته کم شنوایی اکتسابی و کم شنوایی مادرزادی طبقه بندی می شود. در مطالعات کودکان، بسته به علل کم شنوایی، سطح شنوایی باید به دقت ارزیابی شود و انجام شود.با وب سایت دکتر فرامرز معماری همراه باشید تا با هم انواع کم شنوایی در کودکان را با هم بررسی کنیم
علائم کم شنوایی در کودکان
برخی از علائم کم شنوایی در کودکان عبارتند از:
آنها به فردی که با آنها صحبت می کند توجه نمی کنند.
آنها به صداهای محیطی مانند صدای تلفن پاسخ نمی دهند.
آنها با فاصله کمی از تلویزیون می نشینند.
آنها از تلویزیون، رادیو و تجهیزات صوتی با صدای بلند استفاده می کنند.
آنها مدام سر خود را تکان می دهند و نمی توانند منبع صدا را تشخیص دهند.
آنها نمرات خود را در مدرسه پایین می آورند (چون صدای معلم را نمی شنوند).
آنها از وزوز گوش (زنگ در گوش) شکایت دارند.
کلمات را اشتباه تلفظ می کنند.
آنها با صدای بلند صحبت می کنند.
آنها بی توجه به نظر می رسند و به رویاپردازی تمایل دارند.
مشکلات اجتماعی کودکان ناشنوا
علاوه بر مشکلات تحصیلی در مدرسه، کودکان کم شنوایی می توانند مشکلات اجتماعی را نیز تجربه کنند. ارتباط برای تعامل اجتماعی و روابط سالم با دوستان ضروری است. آنها قادر به برقراری ارتباط مؤثر نیستند، احساس درماندگی و انزوا می کنند.
اگر کودک ناشنوا به دلیل خجالت از تعامل اجتماعی اجتناب کند یا تمایلی به شرکت در فعالیت های گروهی نداشته باشد، می تواند منجر به گوشه گیری و ناراحتی شود. کودکان کم شنوایی نیز در انزوای اجتماعی بزرگ می شوند که مانع از تعامل آنها با همسالانشان می شود.
کم شنوایی اکتسابی در کودکان
– کاهش شنوایی در اثر مصرف داروهای اتوتوکسیک
داروهایی که اثر سمی روی حلزون گوش یا دهلیز گوش داخلی دارند و باعث آسیب به آن می شوند به عنوان داروهای اتوتوکسیک شناخته می شوند. این داروها می توانند باعث کاهش شنوایی حسی عصبی دائمی، سرگیجه، حالت تهوع و مشکل در راه رفتن شوند. کم شنوایی معمولا دو طرفه و در درجات مختلف است.
رایج ترین داروهای اتوتوکسیک از خانواده آمینوگلیکوزیدها مانند کانامایسین، نئومایسین، جنتامایسین و آمیکامایسین هستند. از آنجایی که آمینوگلیکوزیدها در مایعات گوش داخلی کندتر از خون ناپدید می شوند و در نتیجه باعث آسیب بیشتر می شوند، معمولاً از این داروها در درمان عفونت های نوزادان استفاده می شود. نوزادان کم وزنی که از عفونتهای سیستمیک رنج میبرند ممکن است زردی یا سایر اختلالات داشته باشند که از عوامل مضر برای شنوایی هستند.
کودکانی که از این داروها استفاده می کنند باید تست های شنوایی سنجی OAE و ABR را در کودکان و نوزادان انجام دهند تا از دست دادن شنوایی رد شود.
– شکستگی استخوان تمپورال
شکستگی استخوان تمپورال در اثر ضربه یا حوادث جدی می تواند باعث شکستگی عرضی یا طولی استخوان تمپورال شود که اغلب منجر به کاهش شنوایی حسی عصبی خفیف تا متوسط می شود. همچنین این احتمال وجود دارد که پوست بدون تغییر وضعیت شنوایی دچار پارگی و خونریزی شود. شکستگی های داخلی بیشتر می تواند باعث خونریزی در گوش میانی یا اختلال در زنجیره استخوانی شود که می تواند منجر به از دست دادن موقت شنوایی شود. با این حال، شکستگی استخوان تمپورال منجر به آسیب به حلزون گوش داخلی و کاهش شنوایی حسی عصبی می شود.
– سر و صدا و کاهش شنوایی.
بسته به شدت و مدت زمانی که فرد در معرض صداهای بلند قرار می گیرد، حلزون می تواند برای همیشه آسیب ببیند و در نهایت باعث کاهش شنوایی شود. این گونه آسیب ها معمولاً به عنوان صدای ناگهانی و بلند یا صدای آهسته و طولانی طبقه بندی می شوند.
علاوه بر کنترل صدای اسباب بازی ها، خانواده باید آنها را نیز تشویق کند که میزان بازی های رایانه ای و موسیقی استریو را کاهش دهند.
– عفونت در دوران کودکی
عفونت های قبل و بعد از بارداری باعث کم شنوایی و ناشنوایی می شود. ویروس های رایج دوران کودکی که باعث ناشنوایی و گاهی اوقات مشکلات دهلیزی می شوند عبارتند از اوریون، سرخک، آبله مرغان و آنفولانزا، دیفتری، کزاز، مننژیت و سیاه سرفه.
عفونت های ویروسی می توانند باعث کاهش شنوایی خفیف تا عمیق شوند. سرخک، آبله، سیفلیس و مننژیت باعث از دست دادن شنوایی با عدم تعادل می شود.
– دیابت
دیابت یک بیماری مزمن متابولیسم کربوهیدرات است که در اثر کمبود انسولین ایجاد می شود. دو نوع دیابت وجود دارد: نوجوانی و دوران بلوغ که شکل نوجوانی آن شدیدتر است و معمولاً در دوران کودکی یا نوجوانی به طور ناگهانی ظاهر می شود.
نابینایی و اختلالات کلیوی شکایت اصلی مردم است. علائم شنوایی آنها شامل کم شنوایی حسی عصبی و کم شنوایی خفیف تا متوسط و کم شنوایی پیشرونده است.
– تجمع عصب هشتم
تومور عصب هشتم تغییر در بافت عصبی عصب هشتم است. که ممکن است تا زاویه پلی مغزی گسترش یابد و در کودکان نیز رخ می دهد.
اکثر تومورهای کودکان تومورهای خلفی جمجمه هستند و به صورت نوروفیبروماتوز نوع 2 ظاهر می شوند. این بیماری یک بیماری پیشرونده است و در 95 درصد موارد یک طرفه است. پیشرونده است و با کم شنوایی حسی عصبی همراه است. رشد تومور بسیار کند است و تشخیص در کودکان بسیار دشوار است. در شنوایی سنجی کودکان، این کودکان مبتلا به تومورهای آکوستیک باید با آزمایش ABR مورد ارزیابی قرار گیرند.
کم شنوایی ارثی در کودکان
به جای ناشنوایی مادرزادی، ناشنوایی مادرزادی برای توصیف کودکان با کم شنوایی حسی عصبی عمیق، دوطرفه و غیرقابل برگشت در بدو تولد همراه با ناهنجاری های آناتومیک، عفونت های داخل رحمی، تروماهای نوزادی یا عوارض استفاده می شود. ژنتیکی است.
درصد بالایی از اختلالات شنوایی مادرزادی ارثی است. حدود 40 درصد از کودکان کم شنوایی اتوزوم مغلوب، حدود 10 درصد اتوزوم غالب و 3 درصد وابسته به جنس هستند. ازدواج دو ناشنوا خطر ناشنوایی را در کودکان کمی افزایش می دهد زیرا احتمال کمی وجود دارد که این افراد تحت تأثیر عوامل ژنتیکی یکسان قرار گیرند.
سندرم هایی مانند سندرم CHARGE وجود دارد که شامل ناهنجاری های چشمی، مشکلات قلبی، تاخیر در رشد، ناهنجاری های ژنتیکی، ناهنجاری های گوش خارجی و کاهش شنوایی است. با انجام تست های شنوایی سنجی در کودکان، تشخیص مادرزادی یا اکتسابی کم شنوایی آسان تر است.
– ناهنجاری های گوش خارجی و آترزی کانال گوش
در شنوایی سنجی نوزاد و کودک باید به ظاهر گوش کودک توجه ویژه ای شود، زیرا ممکن است در بدو تولد تعدادی ناهنجاری یا ناهنجاری در این ناحیه وجود داشته باشد. لاله گوش در اوایل دوره جنینی با استفاده از 6 فرآیند بیرون زده تشکیل می شود، وجود این برجستگی ها می تواند با تغییر شکل گوش خارجی و میانی همراه باشد. طبق مطالعات، این فرآیندهای گوشتی در چهار و نیم در هزار نفر رخ می دهد و اغلب با ناهنجاری های صورت و کاهش شنوایی حسی عصبی خفیف تا متوسط همراه است.
تورم یا انسداد کامل مجرای گوش در برخی از کودکان رخ می دهد و این آسیب می تواند با میکروب ها یا تغییرات مادرزادی در پرده گوش حتی در پرده های معمولی رخ دهد. این به دلیل نقص کروموزومی است.
کودکان مبتلا به تنگی یا انسداد کم شنوایی انتقالی دارند. در صورت عدم موفقیت درمان پزشکی و جراحی، سمعک های ارتوپدی برای این کودکان توصیه می شود. اگر وضعیت گوش خارجی دوطرفه است، کودکان باید در اسرع وقت از سمعک های ارتوپدی استفاده کنند. در حالی که فقط یک گوش است، شنوایی در گوش مقابل طبیعی است. درمان و توانبخشی در اولویت قرار خواهد گرفت.
اختلالات مادرزادی گوش میانی
اکثر عیوب گوش میانی را می توان با جراحی اصلاح کرد. زیرا گوش میانی در سه ماهه اول بارداری تشکیل می شود. بنابراین آسیب شدید در این دوره باعث آسیب به گوش میانی می شود. اختلالات گوش میانی می تواند ناشی از عوامل ارثی یا اختلالات رشدی باشد. وجود اختلالات استخوانی فقط در گوش میانی قابل مشاهده است. ناهنجاری در گوش میانی باعث کاهش شنوایی می شود.
– نقص های مادرزادی در گوش داخلی
آپلازی یا ناهنجاری گوش داخلی به این معنی است که گوش به طور کامل رشد نمی کند. بنابراین آپلازی گوش داخلی همواره یکی از بیماری های مادرزادی محسوب می شود. افراد ممکن است درجات مختلفی از آپلازی در هر دو گوش داشته باشند که منجر به کاهش شنوایی حسی عصبی می شود.