راههای تشخیص عفونت گوش میانی
گوش انسان سه قسمت اصلی دارد. این سه قسمت بر اساس محل قرارگیری به گوش خارجی، گوش میانی و گوش داخلی تقسیم می شوند. این نوشته در مورد گوش میانی و بیماری ها و اختلالات آن است. گوش میانی عضوی است که صداهای محیط خارجی را از طریق گوش خارجی یعنی لاله گوش و مجرای گوش دریافت می کند. گوش میانی گاهی صداهای دریافتی را تقویت می کند و گاهی اوقات وقتی صدای ورودی خیلی بلند است کاهش می یابد تا به ساختارهای داخلی آسیبی وارد نشود. در ورودی گوش میانی پرده تمپان قرار دارد. سه استخوان که کوچکترین استخوان های بدن هستند و به نام استخوانچه شناخته می شوند صدا را به ساختار حلزون گوش منتقل می کنند.
عفونت گوش میانی چیست؟
اگر هر نوع میکروب در گوش میانی وارد شود و تکثیر شود و باعث التهاب (قرمزی و تورم) و همچنین ترشح غیرطبیعی در پشت پرده گوش شود، به آن عفونت گوش میانی می گویند. در واقع، زمانی که عوامل عفونی مانند باکتری یا ویروس در فضای پشت پرده گوش قرار می گیرند، عفونت گوش میانی رخ داده است. شایع ترین علت عفونت گوش میانی باکتری است. عفونت باعث التهاب بافت گوش میانی می شود. عقونت گوش میانی ممکن است با افزایش ترشح همراه باشد. همچنین باعث ناراحتی و درد در گوش می شود. عفونت گوش میانی در بزرگسالان، کودکان و همه سنین قابل مشاهده است. کودکان بین 6 تا 15 ماهه بیشترین میزان عفونت گوش میانی را دارند. به نظر می رسد که در بریتانیا از هر چهار کودک ده ساله یک نفر حداقل یک بار در ده سال اول زندگی خود دچار عفونت گوش میانی می شود.
چند نکته در مورد اوتیت مدیا یا عفونت گوش میانی
- عفونت گوش میانی در پسران جوان بیشتر از دختران جوان است.
- اکثر اوتیت میانی بدون درمان بهبود می یابند.
- واکسینه کردن کودک شما در برابر آنفولانزا می تواند به پیشگیری از عفونت گوش میانی کمک کند.
- برای موارد طولانی مدت و مکرر عفونت گوش، بیوفیلم باکتری مقاوم به آنتی بیوتیک می تواند علت باشد.
- دود سیگار خطر ابتلا به اوتیت یا عفونت گوش میانی را افزایش می دهد.
دلیل عفونت کردن گوش میانی چیست ؟
عفونت گوش معمولاً توسط باکتری ها یا ویروس ها در گوش میانی ایجاد می شود، گاهی اوقات فقط در یک گوش و گاهی اوقات در هر دو گوش. کودکان بیشتر مستعد عفونت گوش هستند. پس از پرداختن به علت اصلی و عوارض این عفونت، در مورد روش های درمان نیز صحبت خواهیم کرد. برای درک بهتر علل و عوارض عفونت گوش میانی باید گفت که عفونت گوش معمولاً به دلیل وجود باکتری و ویروس در گوش میانی ایجاد می شود و اغلب نتیجه بیماری دیگری مانند سرماخوردگی، آلرژی یا آنفولانزا است. ، باید گفت که این عفونت گوش معمولاً در نتیجه بیماری دیگری در بدن فرد ایجاد می شود، مثلاً فردی که سرماخورده، آنفولانزا یا آلرژی دارد بیشتر از افراد دیگر به عفونت گوش مبتلا می شود.
انواع عفونت گوش میانی
این عفونت به سه گروه تقسیم می شود:
- اوتیت حاد شایع ترین نوع عفونت گوش است. این نوع عفونت گوش میانی را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث تورم و تجمع مایع پس از ضربه زدن و تب می شود.
- اوتیت میانی همراه با افیوژن زمانی رخ می دهد که پس از عفونت مایع پشت پرده گوش باقی بماند. فرد مبتلا ممکن است علائم اوتیت میانی همراه با افیوژن نداشته باشد و تنها در طی معاینه پزشکی قابل تشخیص است.
- در ارتباط با اوتیت میانی مزمن، در این نوع عفونت، مایع با یا بدون عفونت به طور مداوم به گوش میانی باز می گردد و توانایی مبارزه با سایر عفونت ها را کاهش می دهد و بر شنوایی تأثیر منفی می گذارد.
علائم و نشانه های عفونت گوش میانی
در بیشتر موارد، علائم و نشانه های عفونت گوش میانی به سرعت ظاهر می شوند و ظرف چند روز برطرف می شوند. در این حالت به آن عفونت حاد گوش میانی می گویند. علائم اصلی این بیماری به شرح زیر است:
- گوش درد
- دمای بالای بدن (تب)
- بی حالی و کسالت
- کمبود انرژی
- کم شنوایی خفیف
در برخی از بیماران مبتلا به عفونت شدید گوش میانی، پرده گوش ممکن است سوراخ یا پاره شود و چرک از گوش خارج شود. علت گوش درد تجمع چرک در گوش میانی است. با سوراخ شدن پرده گوش و تخلیه چرک، گوش درد ناگهان بهبود می یابد.
نحوه تشخیص عفونت گوش میانی
تشخیص عفونت گوش میانی بسیار راحت و اغلب بر اساس علائم تشخیص داده می شود. پزشکان از اتوسکوپ برای جستجوی مایع پشت پرده استفاده می کنند. در برخی موارد می توان از اتوسکوپ پنوماتیک نیز استفاده کرد. این دستگاه زمانی که پرده گوش کمتر از حد معمول حرکت می کند هوا را به داخل گوش آزاد می کند. این بدان معناست که مایعی در پشت پرده گوش وجود دارد. پزشکان از روش های دیگری برای تشخیص و تایید عفونت گوش میانی استفاده می کنند. تست تمپانومتری که توسط شنوایی شناس انجام می شود، حرکت پرده گوش و فشار گوش میانی اندازه گیری می شود.
در تست رفلکس آکوستیک برگشت صدا از گوش ارزیابی می شود، در واقع تعداد برگشت صدا بیانگر میزان تجمع مایع است.گوش سالم، صدای بیشتری جذب می شود، اما در گوش آلوده، امواج صوتی کمتر جذب می شوند و بیشتر منعکس می شوند. اگر عفونت گوش به درمان پاسخ ندهد، پزشک از تمپانوسنتز استفاده خواهد کرد. در حین عمل، سوراخ کوچکی در پرده گوش ایجاد می شود و مقدار کمی مایع از گوش داخلی تخلیه می شود. این مایع برای تعیین علت عفونت آزمایش می شود.
سخن پایانی
پزشک با معاینه داخلی گوش و بررسی علائم این عفونت را تشخیص می دهد. از ابزاری استفاده می شود که معمولاً مجهز به منبع نوری (به نام اتوسکوپ) است و داخل مجرای گوش، حلق و بینی مشاهده می شود. تنفس کودک نیز با استتوسکوپ سنجیده می شود. اوتیت یکی از بیماری هایی است که همه را درگیر می کند. عفونت های جدی می توانند باعث درد، آسیب به پرده تمپان و ترشح چرک از عفونت گوش میانی شوند. عفونتهای مزمن ممکن است دردناک نباشند، اما تجمع مایع در فضای بین گوشها میتواند باعث کم شنوایی انتقالی شود.
سوالات متداول
مهمترین بیماریهای گوش میانی کدامند؟
عفونتهای مزمن و حاد گوش، سوراخ شدن پرده گوش، کلستئاتوم و اتواسکلروز از شایعترین بیماریهای گوش میانی هستند.
درمان بیماری گوش میانی چیست؟
خوشبختانه بسیاری از بیماریهای گوش میانی موقتی هستند و با دارو یا جراحی قابل درمان میباشند. زمانی که از گوش درد یا عفونت و ترشح از گوش رنج میبرید، باید با متخصص گوش، حلق و بینی برای رفع مشکل مشورت کنید.