چه چیزی باعث ترشح گوش می شود؟
ترشح از گوش که به نام اوتوره نیز شناخته می شود، مایعی است که از گوش خارج می شود. جرم گوش یک مایع طبیعی است که از روغنهای طبیعی موجود در گوش ساخته شده و از ورود گرد و غبار و باکتری به کانال گوش جلوگیری میکند، اما اگر پرده گوش پاره شود، خون و سایر مایعات بدن میتوانند وارد گوش شوند. بنابراین، ترشحات گوش را هرگز نباید نادیده گرفت، زیرا میتواند نشانهای از عفونت قابل درمان یا تروما یا آسیب جدیتر باشد.
ترشح از گوش می تواند به طرق مختلف ایجاد شود و دلایل زیادی وجود دارد. بیشتر این ترشحات فقط جرم گوش هستند، اما گاهی اوقات می تواند نشانه یا علامت بیماری دیگری باشد که نیاز به درمان بیشتر دارد. در زیر به انواع ترشحات گوش و علل آن می پردازیم: پس با وب سایت دکتر فرامرز معماری بهترین متخصص گوش همراه باشید
علت ترشح گوش
علت ترشح گوش برای هر فردی می تواند متفاوت باشد. در زیر دلایل این بیماری را به تفصیل توضیح می دهیم:
علل عفونی ترشحات گوش
عفونت می تواند منجر به ترشحات گوش شود، مانند:
گوش شناگر: این بیماری می تواند ناشی از باکتری های آب آلوده در گوش باشد که باعث التهاب و تجمع مایع در گوش می شود. این ترشحات معمولاً بدبو و به رنگ زرد یا سبز هستند.
سرماخوردگی یا آنفولانزا: عفونت باکتریایی یا ویروسی می تواند باعث ترشح گوش شود. عوامل عفونی می توانند از طریق بینی یا گلو وارد مجرای گوش شوند.
علل تروماتیک ترشحات گوش
جراحات می توانند باعث عفونت گوش شوند،
چه چیزی باعث درد ناشی از کم شنوایی می شود
وجود جسم خارجی: این ناراحتی زمانی رخ می دهد که گوش پاک کن یا جسم خارجی را با فشار به داخل گوش فشار دهید.
تغییر فشار: افزایش ناگهانی فشار، مثلاً در هواپیما یا زمانی که به سرعت به ارتفاع بالایی میرسید، میتواند باعث ترکیدن پرده گوش و نشت مایع شود.
صداهای بلند: صداهای بلند می تواند باعث تخلیه شود.
علل پزشکی ترشح گوش عبارتند از:
ماستوئیدیت: این بیماری به التهاب استخوان ماستوئید که نزدیک گوش است اشاره دارد. در این بیماری تجمع بیش از حد مایع می تواند باعث ترشح از گوش شود.
آدنوئید متورم: اگر مایع از شیپور استاش به بیرون نشت کند، می تواند باعث تورم آدنوئید، عفونت و ترشح شود.
شایع ترین علل عفونت گوش
در بالا به علل شایع اتوره اشاره کردیم، اما در بین این علل، برخی از آنها بسیار شایع هستند و در مورد هر یک اطلاعات دقیق به شما می دهیم:
گوش شناگر (اوتیت خارجی)
گوش شناگر یا اوتیت خارجی عفونت کانالی است که از پرده گوش تا دهانه گوش امتداد می یابد و می تواند باعث ترشح از گوش شود. همچنین در اثر ورود باکتری ها، قارچ ها یا ویروس ها به کانال ایجاد می شود. آب باقی مانده در گوش پس از شنا و استفاده از سواب پنبه ای برای تمیز کردن آن از علل شایع این بیماری هستند.
کودکان بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند زیرا کانال های گوش باریک تری دارند که به خوبی تخلیه نمی شود.
علائم اوتیت خارجی:
علائم اولیه شامل قرمزی، خارش و ناراحتی در داخل کانال گوش است که گاهی با ترشح مایع شفاف همراه است.
در این بیماری لازم است حتی علائم خفیف را درمان کنید، زیرا می توانند به سرعت بدتر شوند. زیرا عفونت می تواند گسترش یابد و بدتر شود و با تورم، تب و کاهش شنوایی همراه است.
تشخیص گوش شناگر:
تشخیص گوش شناگر با شرح حال بیمار و معاینه فیزیکی حفره گوش انجام می شود. آزمایشات آزمایشگاهی را می توان بر روی نمونه ای از ترشحات گوش انجام داد.
درمان اوتیت خارجی:
درمان همچنین شامل تمیز کردن مجرای گوش از زباله ها و ترشحات توسط پزشک و تجویز آنتی بیوتیک یا قطره های استروئیدی است.
اوتیت مدیا
عفونت گوش میانی که اوتیت میانی حاد نیز نامیده می شود، یک عفونت باکتریایی یا ویروسی در پشت پرده گوش است. عفونت گوش میانی معمولاً در اثر سرماخوردگی، آلرژی یا آنفولانزا ایجاد می شود.
کودکان خردسال به دلیل سیستم ایمنی ضعیف تر و اندازه و شکل کوچک شیپور استاش در گوش بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند.
علائم عفونت گوش میانی:
علائم شامل درد در گوش به دلیل التهاب است. تخلیه مایع از گوش می تواند باعث بی قراری، تب و آسیب به گوش شود.
توجه داشته باشید، اگر علائم بیش از یک روز ادامه داشت، باید با پزشک مشورت کرد، زیرا عفونت های طولانی یا مکرر گوش می تواند منجر به کاهش شنوایی و مشکلات در صحبت کردن و یادگیری شود.
تشخیص عفونت گوش میانی
تشخیص از طریق معاینه فیزیکی انجام می شود.
درمان عفونت گوش میانی:
ترشحات گوش ناشی از عفونت گوش میانی معمولا خود به خود برطرف می شود و تنها کودکان و موارد شدید نیاز به آنتی بیوتیک دارند. از کمپرس گرم و مسکن های موضعی نیز می توان استفاده کرد. اما به یاد داشته باشید که آسپرین نباید به کودکان داده شود.
ترشحات گوش ناشی از عفونت گوش میانی معمولاً خود به خود برطرف می شود
جسم خارجی در گوش خارجی
جسم خارجی در گوش هر چیزی است که در مجرای گوش گیر می کند، مانند غذا، قطعات اسباب بازی، مهره ها، دکمه ها، باتری ها، جوانه های پنبه، کاغذ یا حشرات. اجسام خارجی اغلب در مجرای گوش خارجی گیر می کنند.
برای برداشتن جسم خارجی باید ظرف 24 ساعت به پزشک مراجعه کنید. این یک اورژانس پزشکی نیست که نیاز به مراجعه به اورژانس داشته باشد، اما این روش باید توسط متخصص گوش و حلق و بینی انجام شود تا به پرده گوش آسیب نرسد. با این حال، برداشتن به موقع جسم برای جلوگیری از ناراحتی و احتمال عفونت بسیار مهم است.
علائم وجود جسم خارجی در گوش:
علائم اصلی شامل احساس پری و فشار در گوش، ترشح گوش، درد در مجرای گوش، خونریزی از گوش، ترشح چرک از گوش است.
انسداد طبل گوش
تولید جرم گوش یک فرآیند طبیعی است زیرا بدن برای محافظت از گوش در برابر عفونت موم تولید می کند. گاهی اوقات موم بیش از حد در گوش جمع می شود و پرده گوش را می پوشاند (پرده گوش یک لایه نازک از پوست است که از انتهای کانال گوش فراتر رفته و صدا را از خارج جذب می کند). به یاد داشته باشید که تجمع موم یا جرم گوش مربوط به بهداشت ضعیف نیست و نمی توان با شستشو از آن جلوگیری کرد.
درمان انسداد جرم گوش:
برای درمان باید به کلینیک گوش در تهران مراجعه کرد. لطفاً توجه داشته باشید که نباید سعی کنید جرم گوش را با سواب پنبه بردارید زیرا خطر کشیدن جرم گوش به عمق مجرای گوش و آسیب به مجرای گوش یا پرده گوش وجود دارد. در داروخانه می توانید قطره گوش برای حذف جرم گوش خریداری کنید. به جای قطره های دیگر می توان از داروهای دیگر مانند آب بچه یا قطره گلیسیرین نیز استفاده کرد. بنابراین بهتر است با پزشک مشورت کنید.
علائم عفونت گوش:
علائم شامل سرگیجه، سرفه خشک، درد در مجرای گوش، پری و فشار گوش، صدای زنگ در گوش، علائمی است که هرگز با تجمع جرم گوش و تب رخ نمی دهد.
کلستئاتوم (رشد غیر سرطانی در گوش)
کلستئاتوم نوعی توده پوستی است که در پشت پرده گوش ایجاد می شود. اگرچه این بیماری می تواند از بدو تولد وجود داشته باشد، اما می تواند نتیجه عفونت نیز باشد.
علائم کلستئاتوم:
علائم شامل سرگیجه، کاهش شنوایی و فشار در گوش آسیب دیده و ترشحات گوش است.
درمان کلستئاتوم:
کلستئاتوم را می توان با بررسی علائم و معاینه گوش ارزیابی کرد. تصویربرداری، مانند سی تی اسکن، ممکن است برای رد سایر شرایط انجام شود. پس از تشخیص، می توان آن را با آنتی بیوتیک و قطره گوش درمان کرد. در برخی موارد، جراحی برای برداشتن پوست ممکن است ضروری باشد.
انواع ترشحات گوش
انواع مختلف ترشحات گوش علل مختلفی دارند که برخی از آنها عبارتند از:
جرم گوش: همانطور که در بالا ذکر شد، داشتن جرم گوش کاملا طبیعی است و بدن این ماده روغنی را برای حفظ سلامت گوش تولید می کند.
مایع چرکی یا کدر: این نوع ترشحات گوش در اثر عفونت یا تجمع مایع در پشت گوش ایجاد می شود.
ترشحات خونی: ممکن است نشان دهنده سوراخ شدن گوش باشد.
جریان آب: گاهی آب بعد از شنا یا دوش گرفتن در گوش گیر می کند.
مایع مغزی نخاعی: این مایع شفافی است که در مغز و نخاع یافت می شود که می تواند پس از جراحی گوش یا در برخی موارد مننژیت، بیماری های مغزی یا شکستگی جمجمه ایجاد شود.
کلستئاتوم: این نوع ترشحات آبکی و بدبو است.
در قسمت بعدی توضیحات مفصلی در مورد انواع ترشحات از گوش خواهید خواند.
علائم اتوره یا ترشحات گوش چیست؟
علاوه بر ترشحات گوش، افراد بسته به علت اصلی، علائم دیگری را نیز تجربه می کنند، از جمله:
ناراحتی یا درد در گوش
احساس پری یا فشار در گوش
– مقداری کم شنوایی در گوش آسیب دیده
سرگیجه یا بی ثباتی در پاها
درجه حرارت یا حرارت بالا
عوامل خطر برای شپش آب چیست؟
سایر شرایط می تواند بروز این مشکل را افزایش دهد که عبارتند از:
شما یک شناگر هستید
اگر مستعد عفونت گوش هستید.
اگر اخیرا دچار سرماخوردگی یا آنفولانزا شده اید.
اگر دیابت دارید
اگر آسیب به سر یا گوش دارید.
تشخیص ترشحات گوش
از آنجایی که دلایل زیادی برای خروج آب از گوش وجود دارد، بهتر است در صورت بروز این مشکل به پزشک مراجعه کنید. پزشک شما در مورد علائمی که تجربه کرده اید از شما می پرسد و گوش را با ابزاری به نام اتوسکوپ که دارای یک عدسی نور و یک ذره بین در انتهای گوش است معاینه می کند تا دید واضحی از داخل گوش داشته باشد.
در طول این روش، پزشک به دنبال علائم عفونت میگردد و تشخیص میدهد که آیا پرده گوش شما سالم است یا خیر. در این صورت می توانیم علت ترشح از گوش را پیدا کنیم و پس از یافتن علت، درمان مناسب را توصیه می کنیم.
درمان اتوره
درمان جرم گوش بستگی به علت ترشح دارد و شامل موارد زیر است:
برای درمان عفونت از آنتی بیوتیک یا استروئید (قطره یا قرص گوش) استفاده کنید
برای تسکین هر گونه درد، یک کمپرس گرم روی گوش آسیب دیده قرار دهید
ارجاع بیشتر به یک متخصص برای تجزیه و تحلیل یا درمان بیشتر
بسیار مهم است که سعی نکنید خودتان ترشحات را با پنبه یا هر چیز دیگری تمیز کنید. اگر پرده گوش سوراخ شده باشد، بهبودی خود به خود به زمان نیاز دارد، اما پزشک ممکن است توصیه کند برای درمان بیشتر به یک متخصص مراجعه کنید زیرا ممکن است پارگی به جراحی نیاز داشته باشد.
چگونه از اتوره جلوگیری کنیم؟
به طور کلی نمی توان از ترشحات گوش جلوگیری کرد، اما برای حفظ سلامت گوش باید به نکاتی توجه کرد:
چیزی را در گوش خود قرار ندهید (مانند برس مو یا گوش پاک کن). این می تواند پوست مجرای گوش را تحریک کند و باعث عفونت یا آسیب به پرده گوش شود.
اگر شما یک شناگر تازه کار هستید، پوشیدن گوش گیر می تواند به کاهش خطر ابتلا به گوش شناگر کمک کند.
گوش های خود را با حوله خشک کنید و سر خود را کج کنید تا آب اضافی گوش هایتان پس از دوش گرفتن یا شنا خارج شود.
زمان نقاهت ترشحات گوش
زمان بهبودی بستگی به این دارد که چه چیزی باعث ترشح گوش شما شده است. ممکن است چند روز طول بکشد تا بهبود یابد، اما اگر یک بیماری طولانی مدت است، یا اگر خون یا چرک از گوش شما خارج می شود و درد دارید، باید برای مشاوره به پزشک مراجعه کنید.
سوالات متداول در مورد علت آبریزش گوش
چه چیزی باعث ایجاد مایع در گوش می شود؟
مایع تولید شده توسط مجرای گوش خارجی اغلب می تواند ناشی از عفونتی به نام گوش شناگر (اوتیت خارجی) باشد. مایع در گوش میانی ممکن است در اثر عفونت حاد گوش میانی (اوتیت میانی حاد) ایجاد شود و ممکن است هفته ها تا ماه ها پس از برطرف شدن علائم حاد (اوتیت میانی مایع) باقی بماند. تجمع مزمن مایع در گوش میانی (شرایطی که به عنوان اوتیت میانی مزمن شناخته می شود) نیز امکان پذیر است.
آیا گوش ترک خورده باعث ترشح می شود؟
بله، زمانی که مایعات زیادی در پشت کانال گوش جمع می شود، می توانید پرده گوش را سوراخ کنید. تجمع مایع می تواند در نتیجه عفونت، شکستگی جمجمه یا سوراخ شدن مستقیم توسط اجسام خارجی باشد. وقتی پرده گوش پاره می شود، مایع به صورت ترشح خارج می شود.
آیا آبریزش بینی نشانه عفونت گوش است؟
لازم نیست. گاهی اوقات ترشحات گوش می تواند جرم گوش باشد. در موارد دیگر، آسیب یا جسم خارجی می تواند گوش را سوراخ کند و باعث تخلیه گوش شود.
علائم ترشحات شفاف یا خونریزی از گوش چیست؟
ترشح مایع شفاف ممکن است نشت مایع مغزی نخاعی از شکستگی جمجمه یا آب ناشی از شنا یا حمام کردن باشد. ترشحات خونی همچنین می تواند در اثر ضربه به کانال گوش خارجی، پرده گوش یا جمجمه ایجاد شود. در نهایت، ترشحات چرکی می تواند نشانه عفونت حاد یا مزمن گوش میانی (اوتیت میانی)، مجرای شنوایی خارجی (اوتیت خارجی)، یا سوراخ شدن پرده گوش باشد.