رابطه کاهش شنوایی و آرتریت روماتوئید
کم شنوایی و آرتریت روماتوئید (RA) اغلب با یکدیگر رخ می دهند. افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید با افزایش خطر کم شنوایی، به ویژه کم شنوایی حسی عصبی مواجه هستند. کم شنوایی حسی عصبی ناشی از آسیب در گوش داخلی است. این نوع کم شنوایی بر توانایی مغز در تفسیر سیگنال های صوتی که گوش دریافت میکند تأثیر می گذارد. عوامل مختلفی می توانند در کاهش شنوایی RA نقش داشته باشند. به عنوان مثال، آسیب به شنوایی که ناشی از داروهای آرتریت است می تواند زمانی اتفاق بیفتد که فرد از این داروها در دوزهای بالا و برای مدت طولانی استفاده کند، زیرا این دارو خون رسانی به گوش داخلی را کاهش می دهد.
همان پاسخ ایمنی که به مفاصل داده می شود امکان دارد در برخی از افراد مبتلا به آرتریت به گوش داخلی آن ها آسیب برساند. در این مقاله از سایت دکتر فرامرز معماری، اطلاعات بیشتری در مورد RA و کم شنوایی، از جمله علل آن و گزینه های درمانی آن ارائه می دهیم.
آیا RA می تواند مشکلات شنوایی ایجاد کند؟
RA ممکن است خطر کم شنوایی رسانایی و حسی عصبی را افزایش دهد. افت شنوایی رسانایی زمانی اتفاق می افتد که قسمت های خارجی و میانی گوش آسیب ببینند و انتقال صدا را برای گوش مشکل کنند. کم شنوایی حسی عصبی به آسیبی گفته می شود که در عمق گوش قرار دارد و بر گوش داخلی و اعصاب تأثیر می گذارد. این نوع کم شنوایی توانایی مغز برای تفسیر صداها را دچار مشکل می کند. یک فرد همچنین می تواند کم شنوایی مختلط را تجربه کند، به این معنی که هر دو نوع آسیب شنوایی را دارد. یک تحقیق در سال 2016 بیان می کند که مطالعات نرخهای متفاوتی از کاهش شنوایی حسی عصبی را در افراد مبتلا به RA گزارش کرده اند که از 25٪ تا 72٪ متغیر است. برخی از توضیحات بالقوه برای توضیح رابطه کم شنوانی و آرتریت روماتوئید را اینجا برای شما آورده ایم :
علل کاهش شنوایی
عوامل خطرات زیست محیطی
سیگار کشیدن، قرار گرفتن در معرض صداهای بلند و استفاده مداوم از الکل ممکن است خطر کم شنوایی را در همه افراد، از جمله مبتلایان به RA افزایش دهد. سیگار کشیدن نیز یک عامل خطرناک برای خود بیماری RA است.
مصرف داروهای RA
مطالعات مختلف مصرف داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن را با کاهش شنوایی مرتبط دانسته اند. کارشناسان گمان می کنند که دلیل این ارتباط این است که این مسکن ها جریان خون را به سمت گوش کاهش می دهند. در این صورت، استفاده طولانی مدت از مسکن های خاص ممکن است در برخی افراد به شنوایی آسیب برساند. افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید همچنین ممکن است آنتی بیوتیک ها را برای درمان عفونت ها مصرف کنند. برخی از آنتی بیوتیک ها مانند استرپتومایسین و یا نئومایسین هم ممکن است خطر کاهش شنوایی را افزایش دهند.
آسیب گوش مربوط به آرتریت روماتوئید
مانند سایر بیماری های خود ایمنی،RA هم باعث می شود بدن به بافت های سالم خود حمله کند. این حمله ممکن است به بافت گوش یا اعصاب آسیب برساند و بر شنوایی فرد تأثیر بگذارد. ندولهای روماتوئید، که تودههای محکمی هستند که در زیر پوست ایجاد میشوند، ممکن است به بخشهای میانی و بیرونی گوش آسیب برسانند و باعث کاهش شنوایی شوند که باعث می شود گوش در انتقال صدا مشکل داشته باشد.
نحوه درمان مشکلات گوش مرتبط با RA
اگرچه کم شنوایی معمولا قابل درمان است، اما همیشه هم اینطور نیست. هنگامی که کاهش شنوایی یا زنگ زدن در گوش در نتیجه مصرف دارویی رخ می دهد، قطع دارو ممکن است کاهش شنوایی را معکوس کند. با این حال، مهم است که خطرات و مزایای قطع درمان را بسنجید. توقف درمان تنها در صورتی ممکن است بی خطر باشد که داروی جایگزین در دسترس داشته باشید. به همین دلیل، فرد نباید بدون مشورت با پزشک، مصرف داروی آرتریت روماتوئید را قطع کند. سایر گزینه های درمانی به علت کم شنوایی و همچنین شدت آن بستگی دارد. برخی از گزینه ها عبارتند از:
استروئیدها: کورتیکواستروئیدها ممکن است به معکوس کردن کم شنوایی که در اثر بیماری های خود ایمنی بوجود آمدند کمک کنند.
وازودیلاتورها: این داروها رگ های خونی را گشاد می کنند و جریان خون را به گوش بهبود می بخشند. آنها ممکن است به جبران آسیب ناشی از داروهای RA کمک کنند.
داروهای ضد التهابی: داروهای کاهش التهاب ممکن است از کاهش بیشتر شنوایی جلوگیری کنند و در برخی موارد حتی ممکن است آن را معکوس کنند.
تغییر سبک زندگی: محدود کردن مصرف الکل و ترک سیگار نیز می تواند اثرات منفی این مواد بر شنوایی را کاهش دهد.
سمعک: سمعک کاهش شنوایی را معکوس نمی کند، اما می تواند به فرد کمک کند تا بهتر بشنود و خطر مشکلات ارتباطی، افسردگی و سایر عواقب کم شنوایی را کاهش دهد.
التهاب و کم شنوایی
التهاب مزمن در بیماری های خود ایمنی بسیار شایع است. مطالعات متعدد نشان می دهد که این التهاب ممکن است با آسیب رساندن به گوش یا اعصابی که سیگنال ها را به مغز ارسال می کنند، شنوایی را مختل کند. التهاب همچنین می تواند به رگ های خونی آسیب برساند، جریان خون را به گوش تغییر دهد و ساختار شنوایی را به طور کلی مختل کند. درمان التهاب ممکن است خطر کاهش شنوایی را کمتر کند. در برخی موارد، درمان های ضد التهابی حتی ممکن است کاهش شنوایی را معکوس کنند.
سخن آخر
افراد مبتلا به بیماری های خود ایمنی نسبت به خیلی از مشکلات آسیب پذیرتر هستند. به همین دلیل، افراد مبتلا به RA نباید تصور کنند که این وضعیت تنها توضیح ممکن برای هر گونه کم شنوایی آن ها است. یک بیماری خود ایمنی دیگر، مانند بیماری گوش داخلی هم ممکن است باعث مشکلات کاهش شنوایی شود.پس نتیجه می گیریم که بیماری آرتریت روماتوئید می تواند یکی از علل کاهش شنوایی باشد و صرفا کاهش شنوایی فقط به همین دلیل رخ نمی دهد. کاهش شنوایی معمولا جز مشکلات قابل درمان است، البته برای درمان مناسب و اصولی باید به پزشک متخصص آرتریت روماتوئید مراجعه کنید تا شما را معاینه کند و درمانی مناسب با شرایط شما را ارائه کند.