فیستول پری لنف (PLF) چگونه ایجاد میشود؟
فیستول پری لنف (PLF) یک پارگی در یکی از غشاهایی است که گوش میانی و داخلی را از هم جدا می کند، که گاهی اوقات فیستول گوش نامیده می شود. گوش میانی ما از هوا پر شده است. از طرفی دیگر، گوش داخلی ما پر از مایعی به نام پری لنف است. دریچه های بیضی و دایره ای گوش های داخلی و میانی شما را از هم جدا می کنند. این دریچه ها معمولاً توسط یک غشای نازک پوشانده می شوند. این غشاها می توانند به دلیل عوامل مختلفی پاره شوند که می تواند باعث نشت مایع پری لنفاتیک از گوش داخلی به گوش میانی شود. این نشت مایع از گوش داخلی به گوش میانی می تواند باعث تغییرات فشاری شود که بر تعادل و شنوایی شما تأثیر گذار است. در صورت تایید فیستول پری لنف، بیمار باید به مدت 1 تا چند هفته از فعالیت بدنی خودداری کند.
فیستول پری لنف چیست؟
فیستول پری لنفاتیک یا PLF به دلیل یک اتصال غیر طبیعی در یک یا هر دو غشای نازک و کوچک بین قسمت پر از هوا گوش میانی و قسمت پر از مایع پری لنف گوش داخلی ایجاد می شود. این مشکل که در اثر پارگی یا نقص ایجاد می شود، باعث می شود مایع پری لنف وارد گوش میانی شود. تغییرات فشار هوا در گوش میانی بدیهی است که تأثیری بر گوش داخلی ندارد. با این حال، هنگامی که فیستول رخ می دهد، تغییرات فشار در گوش میانی به طور مستقیم بر گوش داخلی تأثیر می گذارد و باعث تحریک تعادل و سیستم شنوایی و سایر علائم PLF می شود. فضای پری لنفاتیک در گوش داخلی به مایع مغزی نخاعی یا CSF که مغز را احاطه کرده است متصل است. مایع پری لنفاتیک، که سدیم بالایی دارد، از نظر ترکیب شبیه به CSF است. در صورت وجود یک اتصال غیر طبیعی بین غشای گوش داخلی و گوش میانی، لنفی که از گوش داخلی به گوش میانی تخلیه میشود، فشار هیدرواستاتیکی روی مایع مغزی نخاعی ایجاد میکند و حجم آزاد شده با مایع CSF جایگزین میشود.
این باعث می شود که مقدار مایع CSF در اطراف مغز و نخاع بیش از حد طبیعی کاهش یابد که می تواند علائمی مانند سردرد خفیف را ایجاد کند. افراد مبتلا به PLF اغلب ناامیدی و افسردگی را تجربه می کنند. زیرا در عین حال که احساس خوبی ندارند، از نظر دیگران خوب به نظر می رسند. بیماران مبتلا به PLF به طور خاص، و بیماران مبتلا به نقص سیستم وستیبولار به طورعام، اغلب با چالش توضیح دادن آنچه برای آنها اتفاق می افتد برای دوستان و بستگان روبرو هستند. گاهی اوقات کمک گرفتن از یک گروه پشتیبانی در مورد علائم و درمان های رایج برای این بیماری و درک علائم سرگیجه مزمن می تواند بسیار مفید باشد.
علائم فیستول پری لنف چییست؟
- احساس پری در گوش
- کم شنوایی نگهانی
- کم شنوایی نوسانی
- احساس سرگیجه
- حالت تهوع خفیف و مداوم
- از دست دادن حافظه
- احساس دریازدگی
- احساس عدم تعادل
- وزوز گوش
- داشتن سردرد
دلالیل ایجاد فیستول پری لنف
- ضربه به سر
- افزایش شدید فشار داخل جمجمه
- سابقه آسیب و ضربه به گوش
- ناهنجاری های مادرزادی گوش داخلی
- سابقه مننژیت
- نقص یا پارگی در یک یا هر دو فضای گوش میانی و داخلی
- نازک شدن غشای بین گوش میانی و داخلی
- عطسه، سرفه یا بلند کردن اجسام سنگین یا وزنه
- قرار گرفتن در معرض تغییرات فشار هوا، مانند هنگام فرود یا غواصی هواپیما
رابطه افت شنوایی با فیستول پری لنف
عدم تعادل در مایع گوش داخلی نیز می تواند منجر به کاهش شنوایی حسی عصبی پیشرونده گردد. این بیماری ها شامل فیستول پری لنفاتیک و بیماری منیر است. در نیمی از موارد سرگیجه یا کم شدن شنوایی و عدم تعادل وجود دارد. اپستین و رایلی (1989) دریافتند که 6 درصد از کودکان مبتلا به کم شنوایی حسی عصبی دارای فیستول پری لنف هستند. تشخیص فیستول پری لنفاتیک بدون جراحی اکتشافی دشوار است. احتمال فیستول پری لنف با سابقه ضربه به سر، ضربه بارومتریک، یا سابقه ناهنجاری های ماندینی افزایش می یابد. در صورت وجود الکتروکوکلوگرافی غیرطبیعی، احتمال فیستول پری لنفاتیک به عنوان علت کم شنوایی پیشرونده حسی عصبی افزایش می یابد. اگر علت کم شنوایی فیستول پری لنف باشد، جراحی ترمیمی می تواند از بدتر شدن کم شنوایی جلوگیری کرده و در برخی موارد حتی منجر به شنوایی بهتر شود.
تشخیص فیستول پری لنف
تشخیص فیستول پری لنف ممکن است کمی سخت باشد. علائمی که پس از ضربه رخ می دهد، مانند سرگیجه، ممکن است با شرایط دیگری مانند آسیب مغزی همراه با ضربه مغزی مرتبط باشد. علائم کلی فیستول پری لنف مشابه بیماری منییر است. اگر میخواهید در مورد بیماری منییر اطلاعات بیشتری کسب کنید روی این لینک کلیک کنید. گزینه های درمانی برای هر دو بیماری متفاوت است. بنابراین تشخیص دقیق را از متخصص گوش دریافت کنید. از آزمایش های لازم برای تشخیص فیستول پری لنف میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- تست های شنوایی
- تست های تعادل
- سی تی اسکن
- اسکن های ام آر آی
- تست الکتروکوکلئوگرافی
فیستول کجا تشکیل می شود؟
در بدن انسان، این اتصالات غیرطبیعی می تواند انواع مختلفی از فیستول را ایجاد کند. اما رایج ترین آنها معمولاً در مکان های زیر ایجاد می شوند:
- فیستول تنفسی
- فیستول گوش داخلی
- فیستول چشم
- فیستول گوارشی
- فیستول مقعدی
- فیستول سینوسی
- فیستول ادراری تناسلی
- فیستول ماهیچه ای
درمان فستول پری لنف (PLF)
درمان فیستول پری لنف بسته به علائم فردی متفاوت است. به عنوان مثال در برخی افراد تنها با استراحت و کاهش فعالیت علائم بیماری برطرف می شود و یا در فرد دیگری این علائم تنها با جراحی بهبود می یابد. همان طور که در مقدمه این مطلب هم بیان شد به طور کلی توصیه می شود در مواجهه با علائم این بیماری فعالیت بدنی را برای یک تا دو هفته محدود کنید. زمانی که سایر روشهای درمانی بیاثر هستند، از روش جراحی برای درمان فیستول پری لنف استفاده میشود. درمان این عارضه با جراحی PLF یکی از راه های درمان این بیماری است. به طور کلی در بیماران مبتلا به سرگیجه و کم شنوایی طولانی مدت از جراحی استفاده می شود. جراحی PLF بین 45 تا 60 دقیقه طول می کشد و درد کمی بعد از عمل دارد.